از نم نم پنهان عشق

ازآن روزي که گُل دادم به دستت

خوشم با گيسوي آتش پرستت

بگو تا بيشتر ما را نسوزد

هلال ِ احمر ِ لب هاي مستت

*********

بِتا از غم شوم بيمارت اي دوست

به جانم تا نشيند خارت اي دوست

ولي در حسرت رويت نمانم

ببينم لحظه ي ديدارت اي دوست

بتا : بگذار تا

*********

بزن بر چهره ي زيبات آبي

بريز از برگِ گُل بر گِل گلابي

بيا و چهره اي بنما که دنيا

ندارد بي تو هرگز آفتابي

*******

بکـَش خنجر که جانم بي قرار است

بکـُش جانا که عمرم وقفِ يار است

غلامي سر نهاده بر سرِ خاک

به پيشِ پايت اسماعيل وار است

*********

بگو تا از دهانت گـُل بريزد

ز گلزارِ لبانت گُل بريزد

به باغِ چشمِ مشتاقِ غلامي

ز برگِ آسمانت گُل بريزد